فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | شعر هیأت

هر که رو انداخت، خاطرجمع، زائر می‌شود
قبل زائر کوله‌بار راه، حاضر می‌شود

محمدحسین ملکیان

غزل

«اُدخُلوها بِسَلامٍ آمِنین»... در باز شد
از میان جمعیت راهی به این سر باز شد

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

با توام ای دشت بی‌پایان سوار ما چه شد
یکّه‌تاز جاده‌های انتظار ما چه شد

مهدی جهاندار

برای او

غزل

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

غزل

شعله باش اما چنین بر آشیان خود مزن
دود کن خود را ولی در دودمان خود مزن

میلاد عرفان‌پور

تماشایی

غزل

راه گم کردم، چه باشد گر به‌راه آری مرا؟
رحمتی بر من کنی و در پناه آری مرا؟

اوحدی مراغه‌ای

دیوان اوحدی مراغه‌ای

غزل

گرچه خیلی چیزها می‌دانی از من...هیچ‌وقت
کم نکردی لطف خود را آنی از من هیچ‌وقت

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست

سیدمهدی موسوی

رد پای انگور

غزل

دشمنان این روزها حرف دو پهلو می‌زنند
دوستانت یک به یک دارند زانو می‌زنند

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی می‌روم سوی گناه دیگری

فاطمه‌معصومه‌ شریف

غزل

پرده برمی‌دارد امشب، آفتاب از نیزه‌ها
می‌دمد یک آسمان خورشید ناب از نیزه‌ها

سعید بیابانکی

چقدر پنجره

غزل

یارب این جان‌های غربت‌دیده را فریاد رس
روح‌های گِل به رو مالیده را فریاد رس

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

غزل