مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | شعر هیأت

این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود

احمد حسین‌پور علوی

گلوگاه

غزل

با دستِ بسته است ولی دست‌بسته نیست
زینب سرش شكسته ولی سرشكسته نیست

مجید تال

گفتن ندارد

غزل

دنیای بی‌امام به پایان رسیده است
از قلب كعبه قبلۀ ایمان رسیده است

محسن عرب‌خالقی

محفل شاعران آیینی

مربع‌ترکیب

این هفته نیز جمعۀ ما بی شما گذشت
آقا بپرس این که چه بر حال ما گذشت!

ایوب پرندآور

غزل

پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت
شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت

سلمان هراتی

آب در سماور کهنه

غزل

کو آن که طی کند شب عرفانی تو را
شاعر شود حقیقت نورانی تو را

جواد محمدزمانی

ترکیب‌بند

هرکس هر آنچه دیده اگر هرکجا، تویی
یعنی که ابتدا تویی و انتها تویی

مرتضی امیری‌اسفندقه

سیاه‌مستِ سایۀ تاک

قصیده‌واره

این آستان كه هست فلك سایه‌افكنش
خورشید شبنمی‌ست به گلبرگ گلشنش

خسرو احتشامی

آینه بی‌غبار (دفتر اول)

قصیده‌واره

چون جبرئیل، حکم خدای مبین گرفت
در زیر پر بساط زمان و زمین گرفت

محمدعلی مجاهدی

یک آسمان پرواز

مربع‌ترکیب

با نور استجابت و ایمان عجین شدی
وقتی که با ولی خدا همنشین شدی

یوسف رحیمی

غزل‌مثنوی

زن، رشک حور بود و تمنّای خود نداشت
چون آسمان نظر به بلندای خود نداشت

افشین علا

آینه گردانی

غزل

دنیای با حضور تو دنیای دیگری‌ست
روز طلوع سبز تو فردای دیگری‌ست

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

غزل