برای خواندن اول یاد میگیرند الفبا را
الفبا یافتم در متن قرآن نام زهرا را
الا قرار دل و جانِ بیقرار ظهورت!
کدام جمعه بُوَد روز و روزگار ظهورت؟
ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کربوبلای حرمت
فلک امشب نشان دادهست روی دیگر خود را
که پس میگیرد از خلق جهان، پیغمبر خود را
گواهی میدهد انجیل هم آیات قرآن را
نمیفهمم تقلای مسیحیهای نجران را
میان باطل و حق، باز هم مجادله شد
گذاشت پا به میان عشق و ختم غائله شد
با فرق شکسته، دل خون، چهرۀ زرد
از مسجد کوفه باز میگردد مرد
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
موعود خدا، مرد خطر میخواهد
آری سفر عشق، جگر میخواهد
از روى حسین تا نقاب افکندند
در عالم عشق، انقلاب افکندند
دلی برای سپردن به آن دیار نداشت
برای لحظۀ رفتن دلش قرار نداشت
ای شکوه کهکشانها پیشِ چشمانت حقیر
روح خنجر خوردهام را از شب مطلق بگیر
ای قدر تو بر مردم دنیا پنهان
چون گوهر در سینۀ دریا پنهان
تو آن عاشقترین مردی که در تاریخ میگویند
تو آن انسانِ نایابی که با فانوس میجویند
کرامت پیشهای بیمثل و بیمانند میآید
که باران تا ابد پشت سرش یک بند میآید
خدا این بار میخواهد سپاهش خار و خس باشد
برای خواری دشمن همین بایست بس باشد
من ماجرا را خوب یادم هست، چون کاروان ما جلوتر بود
پیکی رسید و گفت برگردید، دستور، دستور پیمبر بود
من در بر کشتی نجات آمدهام
در ساحل چشمۀ حیات آمدهام
دیدند که کوهِ آرزوشان، کاه است
صحبت سر یک مردِ عدالتخواه است
امشب شکوه عشق جهانگیر میشود
روح لطیف عاطفه تصویر میشود
رویش را قرص ماه باید بکشد
چشمانش را سیاه باید بکشد
در سایۀ این حجاب نوری ازلیست
هر چند زن است اما آواش جلیست
جمعه حدود ساعت یک، نیمهشب، بغداد...
این ماجرا صدبار در من بازخوانی شد
ای آینهدار پنج معصوم!
در بحر عفاف، دُرّ مکتوم
مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده