حضرت رقیه علیهاالسلام | شعر هیأت

الا ای سرّ نی در نینوایت
سرت نازم، به سر دارم هوایت

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌پیوسته

این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم

صغیر اصفهانی

از سنگ ناله خیزد

قصیده

سرت کو؟ سرت کو؟ که سامان بگیرم
سرت کو؟ سرت کو؟ به دامان بگیرم

محمد رسولی

عقیق شکسته

غزل

دختری ماند مثل گل ز حسین
چهره‌اش داغ باغ نسرین بود

علی انسانی

دل سنگ آب شد

چارپاره

شاید که برای تعزیت می‌آید
تشییع تو را به تسلیت می‌آید

زهرا سپه‌کار

رباعی

با سر رسیده‌ای! بگو از پیکری كه نیست
از مصحف ورق‌ورق و پرپری كه نیست

یوسف رحیمی

حُسن یوسف

غزل

ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت

کاظم بهمنی

عقیق شکسته

غزل

نیزه دارت به من یتیمی را
داشت از روی نی نشان می‌داد

رضا یزدانی

عقیق شکسته

غزل

اگرچه عشق هنوز از سرم نیفتاده
ولی مسیر من و او به هم نیفتاده

مجید تال

گفتن ندارد

غزل

بخواب بر سر زانوی خسته‌ام، سر بابا
منم همان که صدا می‌زدیش: دختر بابا

منصوره عرب‌سرهنگی

مرثیۀ سرخ گلو

غزل

روح بزرگش دمیده‌ست جان در تن کوچک من
سرگرم گفت و شنود است او با من کوچک من

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

چارپاره