دفاع مقدس | شعر هیأت

شب است و سکوت است و ماه است و من
فغان و غم و اشک و آه است و من

علیرضا قزوه

از نخلستان تا خیابان

مثنوی

گل اشکم شبی وا می‌شد ای کاش
همه دردم مداوا می‌شد ای کاش

علیرضا قزوه

از نخلستان تا خیابان

دوبیتی

جاری‌ست در زلالی این دشت آسمان
با این حساب سهم زمین «هشت آسمان»

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

غزل

جاده مانده‌ست و من و اين سر باقى مانده
رمقی نيست در اين پيکر باقى مانده

سعید بیابانکی

سنگچین

غزل

هنوز ماتم زن‌های خون‌جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی‌پسر شده را

محمدمهدی سیار

حق‌السکوت

غزل

همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونین‌جگرهاست

سیدحبیب نظاری

شهادت‌نامه

دوبیتی

افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش

احمد حسین‌پور علوی

سیر و سلوک در آسمان

غزل

کی می‌رود آن بهار خونین از یاد
سروی که برافراشته بیرق در باد

یوسف رحیمی

رباعی

گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را

مهدی مردانی

بوسه بر غبار

غزل

غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا می‌کرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا می‌کرد

ساراسادات باختر

مجنون

غزل

خوش باد دوباره یادی از جنگ شده‌ست
دریاچۀ خاطرات خون‌رنگ شده‌ست

عبدالرحیم سعیدی‌راد

همیشه باران بی‌خبر می‌آید

رباعی

پرنده کوچ نکرده‌ست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است

مهدی مردانی

پایین پای ابیات

غزل