مدح و منقبت | شعر هیأت

چون سرو همیشه راست قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی

سیدهاشم وفایی

رباعی

امشب تمام مُلک و مَلک در ترنم است
چون موسم دمیدن خورشید هفتم است

محمدعلی مجاهدی

آسمانیها

قصیده‌واره

در کویری که به دریای کرم نزدیک است
عاشقت هستم و قلبم به حرم نزدیک است

احمد حسین‌پور علوی

علوی‌ها

مربع‌ترکیب

خورشید سامرا و کریم جهان تویی
ما را بده پناه، که کهف امان تویی

محمدمهدی سیار

غزل

دلم امشب گدای سامرّاست
از تو غیر از تو را نخواهم خواست

محمود شریفی (کمیل کاشانی)

غزل

نور خدا گرفته فضاى مدینه را
تغییر داده حال و هواى مدینه را

سیدرضا مؤید

ترجیع‌بند

به زیر تیغم و این آخرین سلام من است
سلام من به حسینی که او امام من است

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۳)

قصیده

ای از شعاع نور تو تابنده آفتاب
باشد ز روی ماه تو شرمنده آفتاب

سیدرضا مؤید

نغمه‌های ولایت

قصیده

صبح است و در بزم چمن، هر گل تبسمّ می‌کند
باغ از طراوت، حُسن یوسف را تجسّم می‌کند

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

مسمّط

آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحه‌صفحه نام انسان را نوشت

حیدر منصوری

ابری شبیه دوری تو

غزل

تاجی از آفتاب سر قم گذاشتند
نوری ز عشق در دل مردم گذاشتند

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

ای چشم علم خاک قدوم زُراره‌ات
جان وجود در گرو یک اشاره‌ات

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۳)

غزل