مرثیه | شعر هیأت

بگو که یک‌شبه مردی شدی برای خودت
و ایستاده‌ای امروز روی پای خودت

هادی جانفدا

کفشداری یازده

غزل

در دشت بلا که خاک از خون تَر بود
یک باغ پر از شکوفهٔ پرپر بود

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

رباعی

لختی بیا به سایهٔ این نخل‌ها رباب!
سخت است بی‌قرار نشستن در آفتاب!

جواد محمدزمانی

دلواپسی‌های اویس

مثنوی

نسیم صبح بگو چشمهٔ گلاب كجاست
صفای آینه و روشنای آب كجاست

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

قصیده

ای ماه من که چشم و چراغ نبوتی
ریحانهٔ بهشتی باغ نبوتی

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل‌مثنوی

هيچ موجى از شكست شوق من آگاه نيست
در كنار ساحلم امّا به دريا راه نيست

سیدرضا جعفری

صبح شبنم

غزل

«چه کربلاست! که عالم به هوش می‌آید
هنوز نالهٔ زینب به گوش می‌آید»

علی انسانی

گلاب و گل

مثنوی

وقتی عدو به روی تو شمشیر می‌کشد
از درد تو تمام تنم تیر می‌کشد

حامد اهور

مرثیه با شکوه

غزل

این كیست از خورشید، مولا، ماه‌روتر
بی‌تاب‌تر، عاشق‌تر، عبدالله روتر

عبدالحمید رحمانیان

مرثیۀ سرخ گلو

غزل

دُرّ یتیمم و به صدف گوهرم ببین
در بحر عشق، گوهر جان‌پرورم ببین

سیدمهدی حسینی

خون تو پایان نداشت

قصیده

آن لاله که عشق و خون بهارش بودند
گل‌های مدینه داغ‌دارش بودند

سیدرضا مؤید

همواره حسین

رباعی

روح والای عبادت به ظهور آمده بود
یا که عبدالله در جبههٔ نور آمده بود؟

سیدرضا مؤید

این حسین کیست؟ (جلد۳)

قصیده