مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

مدینه ماه تو آمادۀ سفر شده است
نشان کوچ، در آیینه جلوه‌گر شده است

محمدجواد غفورزاده

غروب منظومۀ عشق

غزل

نبی به تارک ما تاج افتخار گذاشت
برای امت خود فخر و اقتدار گذاشت

غلامرضا سازگار

غروب منظومۀ عشق

سایر قالب‌ها

چنان به چلّه نشستیم سوگ صحرا را
که جز به گریه ندیدند دیدۀ ما را

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

کجاست جای تو در جملۀ زمان که هنوز...
که پیش‌از‌این؟ که هم‌اکنون؟ که بعد‌از‌آن؟ که هنوز؟

محمدسعید میرزایی

غزل هزاره دیگر

غزل

رسیده از سفر عشق، نوبر آورده
تبرکی دو سه خط شعر بی‌سر آورده

فاطمه عارف‌نژاد

سایر قالب‌ها

شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین

محمود حبیبی کسبی

غزل

چه اضطراب و چه باکى ز آفتاب قیامت
که زیر سایۀ این خیمه کرده‌ایم اقامت

علی‌اکبر لطیفیان

غزل

نبود غیر حرامی، به هرطرف نگریست
ولی خروش برآورد: «یاری آیا نیست؟»

افشین علا

غزل

هنوز داشت نفس می‌کشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود

سیدمحمد بهشتی

غزل

شنیده بود شهادت طنین گامت را
چه خوب داد خدا پاسخ سلامت را

فاطمه سالاروند

غزل

میان باطل و حق، باز هم مجادله شد
گذاشت پا به میان عشق و ختم غائله شد

محمدحسین ملکیان

تفسیر آه

غزل

کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او

سیدرضا مؤید

دیوان مؤید (جلد۲)

قصیده‌واره