مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

چقدر ها کند این دست‌های لرزان را؟
چقدر؟ تا که کمی سردی زمستان را...

رضا خورشیدی‌فرد

قصیده‌واره

مگر نه اینکه همان طفل غزه طفل من است
چرا سکوت کنم سینه‌ام پر از سخن است

حسن زرنقی

غزل

اگر به شوق تو این اشتیاق شکل گرفت
چه شد، چگونه، چرا این فراق شکل گرفت؟!...

محمدرضا ترکی

غزل

شب کویر، شبی ساکت است و رازآلود
شب ستاره شدن زیر آسمان کبود

سعید بیابانکی

مثنوی

بیان وصف تو در واژه‌ها نمی‌گنجد
چرا که خواهر صبری و دختر نوری

نوید اطاعتی

چارپاره

بایست، کوه صلابت میان دوران‌ها!
نترس، سرو رشید از خروش طوفان‌ها!

محمد رسولی

مثنوی

صدای جاری امواج، زیر و بم دارد
که رودخانه همین است، پیچ و خم دارد

مهدی جهاندار

حدود ساعت یک

غزل

به واژه‌ای نکشیده‌ست منّت از جوهر
خطی که ساخته باشد مُرکّب از باور

سیدحمیدرضا برقعی

حدود ساعت یک

قصیده

به لحظه لحظۀ دوری، به هجر یار قسم
به دیر پایی شب‌های انتظار قسم

محمدجواد غفورزاده

فاطمه زهرا(س) در شعر فارسی

غزل

قلم چگونه گذارد قدم به ساحت تو
توان واژه کجا بود و طرح صحبت تو

فائزه زرافشان

آشیان آسمان

غزل

شهید کن... که شهادت حیات مردان است
ولی برای شما مرگ، خط پایان است

سعید تاج‌محمدی

دقایق

غزل

رسیدی و پر و بال فرشته‌ها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد

مصطفی محدثی

سُکرِ سماع

غزل