مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت

نغمه مستشارنظامی

در اوج غربت نارنج

ترکیب‌بند

سخن ز حبل الهی و بانگ «وَ اعتَصِمُو»ست
حقیقتی که هدایت همیشه زنده به اوست

جواد محمدزمانی

مثنوی

مدینه! بی تو شب من سحر نمی‌گردد
شب فراق، از این تیره‌تر نمی‌گردد

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

چه رنج‌ها که به پیشانی تو دیده نشد
که غم برای کسی جز تو آفریده نشد

مهدیه اکبری

غزل

دو جلوۀ ابدی از درخششی ازلی
به خُلق و خو، دو محمد؛ به رنگ و بو دو علی

سیدمحمدجواد شرافت

مثنوی

بیا که خانۀ چشمم شود چراغانی
اگر قدم بگذاری به چشم بارانی

یوسف رحیمی

غزل

طنین «آیۀ تطهیر» در صدایش بود
مدینه تشنۀ تکرار ربّنایش بود

صادق بخشی

این حسین کیست؟ (جلد۲)

غزل

شب است و دشت، هیاهوی مبهمی دارد
ستاره‌سوخته‌ای، صحبت از غمی دارد

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۱)

غزل

گواه سیرۀ عشق است داغداری ما
به باغبانی درد است لاله‌کاری ما

قادر طهماسبی

این حسین کیست؟ (جلد۲)

غزل

هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود

محمدعلی سالاری

این حسین کیست؟ (جلد۱)

غزل

صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید

محمدجواد غفورزاده

سفرنامه گلها

قصیده‌واره

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی
نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

سعید بیابانکی

مثنوی