مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | شعر هیأت

رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری

حسین عبدی

شلمچه - کربلا

غزل

با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد

محمد میرزایی‌بازرگانی

زیتونه

سایر قالب‌ها

آن شب میان هاله‌ای از ابر و دود رفت
روشن‌ترین ستارهٔ صبح وجود رفت

یوسف رحیمی

حماسه‌های فاطمی

غزل

در کوچه، راه خانۀ خود گم نمی‌کنی
از تب پُری، اگرچه تلاطم نمی‌کنی

جواد محمدزمانی

فاطمه زهرا(س) در شعر فارسی

غزل

ای شمع سینه‌سوختۀ‌ انجمن، علی
تقدیر توست سوختن و ساختن، علی

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

از آتشی که در حرمش شعله‌ور شده‌ست
شهر مدینه از غم زهرا خبر شده‌ست

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل

شد وقت آن‌كه از تپش افتند كائنات
خورشید ایستاد كه «قد قامتِ الصّلاة»

عباس شاه‌زیدی

این شعر مرا کشت

غزل

هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست

فاطمه نوری

ریشه در فدک

غزل

تا سر به روی تربت زهرا گذاشتیم
چون لاله، داغ بر دل صحرا گذاشتیم

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل

گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند
بلبل به هم‌زبانى من گریه مى‌کند

سیدمحمد رستگار

گریه گل

غزل

جايی برای كوثر و زمزم درست كن
اسما برای فاطمه مرهم درست كن

سیدرضا جعفری

سواد آینه

غزل

آزار داده‌اند ز بس در جوانی‌ام
بیزار از جوانی و، از زندگانی‌ام

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل