حضرت فاطمه علیهاالسلام | شعر هیأت

هرکس هر آنچه دیده اگر هرکجا، تویی
یعنی که ابتدا تویی و انتها تویی

مرتضی امیری‌اسفندقه

سیاه‌مستِ سایۀ تاک

قصیده‌واره

این آستان كه هست فلك سایه‌افكنش
خورشید شبنمی‌ست به گلبرگ گلشنش

خسرو احتشامی

آینه بی‌غبار (دفتر اول)

قصیده‌واره

چون جبرئیل، حکم خدای مبین گرفت
در زیر پر بساط زمان و زمین گرفت

محمدعلی مجاهدی

یک آسمان پرواز

مربع‌ترکیب

علی که بی گل رویش، جهان قوام نداشت
بدون پرتو او، روشنی دوام نداشت

محمدجواد غفورزاده

از کعبه تا محراب

قصیده

ای تا همیشه مطلع‌الانوار لبخندت
آیینه در آیینه شد تکرار لبخندت

سیدمحمدجواد شرافت

بیت‌های بارانی (۲)

غزل

ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من!
برخیز و باش، فاطمه جان، غمگسار من

سیدرضا مؤید

جلوه‌های رسالت

غزل

دلم مشتاق پرواز است تا این مشت پر مانده‌ست
نگاهم كن، برایم نیمه‌جانی مختصر مانده‌ست

جعفر رسول‌زاده

غزل

مرا به خانۀ زهرای مهربان ببرید
به خاكبوسی آن قبر بی‌نشان ببرید

افشین علا

آینه گردانی

غزل

علی كه آینۀ روشن خدای تو بود
همیشه آینه‌اش روی حق‌نمای تو بود

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق می‌کند آخر، که چند سالش بود

امید مهدی‌نژاد

برای عرض تولّا

غزل

چند روزی‌ست فقط ابر بهاری شب و روز
ابر گریانی و جز اشک نداری شب و روز

محمد غفاری

آستانه

مربع‌ترکیب

دارد دل و دین می‌برد از شهر شمیمی
افتاده نخ چادر او دست نسیمی

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

غزل