حضرت فاطمه علیهاالسلام | شعر هیأت

هیچکس اینجا نمی‌فهمد زبان گریه را
بغض می‌گیرد ز چشمانم توان گریه را

سیدعبدالله حسینی

آینه گردانی

غزل

بی‌تو یافاطمه با محنت دنیا چه کنم؟
وای، با این‌همه غم، بی‌کس و تنها چه کنم...

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل

من که از سایۀ اندوه، حذر می‌کردم
رنگ غم داشت به هرجا كه نظر مى‌كردم

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل

دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت

سیدفضل‌الله قدسی

آینه گردانی

غزل

دیده شد دریای اشک و، عقده از دل وا نشد
ماه گم گردید و امشب هم اجل پیدا نشد

غلامرضا سازگار

نخل میثم

غزل

خواستم یاری کنم اما در آن غوغا نشد
خواستم من هم بگیرم شال بابا را نشد

قاسم صرافان

بیت‌های بارانی (۲)

غزل

اشک غمت ستارۀ هفت آسمان، بلال!
در آسمان غربت مولا بمان! بلال!

جعفر رسول‌زاده

سرو باغ محمد

غزل

گهواره نیست کودکی‌ات را فلک؟ که هست
فرمان‌بر تو نیست سما تا سمک؟ که هست

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

اشکی بوَد مرا که به دنیا نمی‌دهم
این است گوهری که به دریا نمی‌دهم

سیدرضا مؤید

جلوه‌های رسالت

غزل

آینه با آینه شد رو‌به‌روی
خوش بود آیینه‌ها را گفت‌و‌گوی

علی انسانی

دل سنگ آب شد

مثنوی

هستی، همه سر در قدم فاطمه است
آفاق، رهین کرَم فاطمه است

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

رباعی

دیر آمدم... دیر آمدم... در داشت می‌سوخت
هیأت، میان «وای مادر» داشت می‌سوخت

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل