مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | شعر هیأت

ای آسمان رها شده در بی‌قراری‌ات
خورشید رنگ باخته از شرمساری‌ات

سیدمهدی حسینی

سرو باغ محمد

غزل

ای وای از آن حدیث به دفتر نیامده
ای وای از آن شروع به آخر نیامده

مهدی جهاندار

مسمّط

هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

باغ سحرخیز

غزل

محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن

ایوب پرندآور

مرثیه‌های ایلیا

غزل

تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است

مهدی مردانی

پشت پردۀ ملکوت

غزل

امشب ردیف شد غزلم با نمی‌شود
یا می‌شود ردیف كنم یا نمی‌شود

عباس شاه‌زیدی

این شعر مرا کشت

غزل

ماهی که یک ستاره به هفت آسمان نداشت
جز هاله‌ای کبود از او کس نشان نداشت

سیدرضا جعفری

صبح شبنم

غزل

عاشق شده‌ست دانه به دانه هزار بار
دل‌خون و سینه‌چاک و برافروخته «انار»

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

قصیده

کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است

عباس سودایی

شلمچه

غزل

ای آفرینش از تو گرفته‌ست تار و پود
ای وسعت مقام تو بی‌مرز و بی‌حدود

محسن ناصحی

غزل

وا کن به انجماد زمین چشم‌هات را
چشمی که آب کرده دل کائنات را

عباس شاه‌زیدی

این شعر مرا کشت

غزل

ناگاه آمدی و صدایی شنیده شد
در صور عشق، سورۀ انسان دمیده شد

مریم سقلاطونی

بادها از جنوب می‌آیند

غزل