امام حسن عسکری علیه‌السلام | شعر هیأت

دوباره عشق سمت آسمان انداخت راهم را
نگاهی باز می‌گیرد سر راه نگاهم را

محمدعلی بیابانی

مربع‌ترکیب

هر حادثه با فروتنی شیرین است
خاک از نفس باغچه، عطر‌آگین است

هادی فردوسی

حدیث حُسن

رباعی

روی تو برده رونق ماه تمام را
مجذوب کرده جلوهٔ تو خاص و عام را

سیدمحمدجواد شرافت

غزل

طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را
نگاهت آیه آیه شرح داده بطن قرآن را

حسین مؤدب

غزل

قصد، قصد زیارت است اما
مانده اول دلم کجا برود

محسن ناصحی

غزل

یازده بار جهان گوشهٔ زندان کم نیست
کنج زندان بلا گریهٔ باران کم نیست

سیدحمیدرضا برقعی

قبله مایل به تو

غزل

باید که دنیا فصل در فصلش خزان باشد
وقتی که با تو اینچنین نامهربان باشد

محمدعلی بیابانی

غزل

مردِ جوان دارد وصیت می‌نویسد
می‌گرید و ذکر مصیبت می‌نویسد

انسیه‌سادات هاشمی

قصیده‌واره

هوای بام تو داریم ما هوایی‌ها
خوشا به حال شب و روز سامرایی‌ها

قاسم اردکانی

غزل

در جادۀ حق، زلال جان بس باشد
یک پرتو نور جاودان بس باشد

هادی فردوسی

حدیث حُسن

رباعی

خسته‌ام از راه، می‌پرسم خدایا پس کجاست؟
شهر... آن شهری که می گویند:«سُرَّمَن رَءا»ست

اعظم سعادتمند

باران پس از برف

غزل

بی‌نور عبادت، دل ما دل نشود
باران امید و شوق، نازل نشود

هادی فردوسی

حدیث حُسن

رباعی