امام حسین علیه‌السلام | شعر هیأت

بوده‌ست پذیرای غمت آغوشم
از نام تو سرشار، لبالب، گوشم

امیر مرادی

سزاوار

رباعی

سخت است چنان داغ عزیزان به جگرها
کز هیبت آن می‌شکند کوه، کمرها

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

قصیده

فردا که بر فراز نِی افتد گذارمان
حیرت‌‏فزای طور شود جلوه‌‏زارمان

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

ای لوای تو برافراشته بر قلّۀ نور
کرده نور رُخَت از پردۀ ابهام، عبور

علیرضا فولادی

این حسین کیست؟ (جلد۲)

غزل

هر سال، ماجرای تو و سوگواری‎‌ات
عهدی‌ست با خدای تو و خون جاری‌ات

حسین دارند

تلاوت لب‌های تشنه

غزل

روشن آن چشم که در سوگ تو پُر نم باشد
دل‌ربا، نرگس این باغ به شبنم باشد

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

شکر خدا دعای سحرها گرفته است
دست مرا کرامت آقا گرفته است

علی‌اکبر لطیفیان

سه نقطه

غزل

قسم به ساحتِ شعری که خورده است به نامم
قسم به عطر غریبی که می‌رسد به مشامم

حسین طاهری

آه از آن ساعتی

غزل

اسیر هجرت نورم که ذرّه همدم اوست
گل غریب نوازم که گریه شبنم اوست

سیدرضا جعفری

صبح شبنم

غزل

ماه محرم است و دلم باغ پرپر است
در چشم من، دوباره غمی سایه‌گستر است

رضا اسماعیلی

خون تو پایان نداشت

غزل

گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است

ایوب پرندآور

غزل مقتل

غزل

بر نیزۀ شقاوت این فتنه‌زادها
گیسوی توست، سلسله‌جنبان بادها

حسین دارند

تلاوت لب‌های تشنه

غزل