امام حسین علیه‌السلام | شعر هیأت

دو جلوۀ ابدی از درخششی ازلی
به خُلق و خو، دو محمد؛ به رنگ و بو دو علی

سیدمحمدجواد شرافت

مثنوی

راه گم کردی که از دیر نصاری سر در آوردی
یا به دنبال مسلمانی در این اطراف می‌گردی

عباس همتی

غزل

کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد

زهرا نظری

آه از آن ساعتی

غزل

چقدر ریخته هر گوشه و کنار، غم این‌جا
نشسته روی دو زانو امام، هر قدم این‌جا

محمدحسین ملکیان

تفسیر آه

غزل

غروب نیست خدایا چرا هلال دمیده؟
هلال را به سرِ نیزه وقت ظهر که دیده!

غلامرضا سازگار

غزل

بر من بتاب و جان مرا غرق نور کن
از مشرق دلم به نگاهی ظهور کن

محسن ناصحی

آه از آن ساعتی

غزل

از زمین تا آسمان آه است می‌دانی چرا؟
یک قیامت گریه در راه است می‌دانی چرا؟

علیرضا قزوه

سورۀ انگور

مدینه، بصره، کوفه، شام، حتی مکه خوابیده‌ست
نشانی نیست از اسلام و هر چه هست پوسیده‌ست

جعفر عباسی

سرانجام

غزل

شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
می‌کشد آه به یاد لب عطشان حسین

الهه سلطانی

غزل

داغی عمیق بر دل باران گذاشتی
ای آن‌که تشنه سر به بیابان گذاشتی

عاطفه جوشقانیان

غزل

با خودش می‌برد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

باغ سحرخیز

غزل

پیچیده در این دشت، عجب بویِ عجیبی
بوی خوشی از نافۀ آهوی نجیبی

سعید بیابانکی

جامه‌دران

غزل