بیست و سوم ذی القعده | شعر هیأت

در مشت خاک ریشۀ شمشاد می‌دود
همچون نسیم در قفس آزاد می‌دود

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

غزل

در گوشه‌ای ز صحن تو قلبم نشسته است
دل، طوقِ الفتی به ضریح تو بسته است

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

قلبی شکست و دور و برش را خدا گرفت
نقاره می‌زنند... مریضی شفا گرفت

رحمان نوازنی

محفل شاعران آیینی

غزل

پرشورترین فصل تلاطم اینجاست
آیینهٔ چشم‌های مردم اینجاست

میلاد عرفان‌پور

رباعی

همه گویند مجنونم همه گویند «دیوانَه‌م»
دلیل عاقلانه بودنش را من نمی‌دانم

رضا خورشیدی‌فرد

غزل

حُسنت، به هزار جلوه آراسته است
زیبایی‌ات از رونق مه کاسته است

محمدجواد غفورزاده

پنجره فولاد

رباعی

هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است

رضا عابدین‌زاده

کوچه‌های اجابت

غزل

آب و جارو می‌کنم با چشمم این درگاه را
ای که درگاهت هوایی کرده مهر و ماه را

عباس شاه‌زیدی

این شعر مرا کشت

غزل

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

فاطمه نانی‌زاد

باران بی‌هوا

غزل

محبوب رضاست هرکه دل‌ريشتر است
از کعبه صفای اين حرم بيشتر است

سیدرضا مؤید

رباعی

آمدم ای شاه پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل