بیست و هشتم صفر | شعر هیأت

تا نگردیده‌ست خورشید قیامت آشکار
مشتِ آبی زن به روی خود، ز چشمِ اشک‌بار

صائب تبریزی

محمد(ص) در شعر فارسی

قصیده

پس رهسپار جادۀ بیت‎الحرام شد
شصت‎وسه سال فرصت دنیا تمام شد

حسن صنوبری

غزل

فلک امشب نشان داده‌ست روی دیگر خود را
که پس می‌گیرد از خلق جهان، پیغمبر خود را

محمدحسین ملکیان

تفسیر آه

غزل

ندای تو را شنیده جهان
جهان پر شد از طنین اذان

جمعی از شاعران

نوحه

ای مهربان، ای دل‌نشین
یا رحمة للعالمین

حسین عباس‌پور

واحد

مدینه ماه تو آمادۀ سفر شده است
نشان کوچ، در آیینه جلوه‌گر شده است

محمدجواد غفورزاده

غروب منظومۀ عشق

غزل

نبی به تارک ما تاج افتخار گذاشت
برای امت خود فخر و اقتدار گذاشت

غلامرضا سازگار

غروب منظومۀ عشق

سایر قالب‌ها

جان‌بخش‌تر ندیده کسی از تبسمت
جان جهان! فدای سلامٌ علیکمت

یوسف رحیمی

غزل

دلدادۀ عشق، از صفاتش پیداست
صدق سخن از صبر و ثباتش پیداست

محمدجواد غفورزاده

رباعی

یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر

مرتضی حیدری‌ آل‌کثیر

خورشید در عبای تو پیچیده است

رباعی

آن‌جا که دلتنگی برای شهر بی‌معناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست

حامد حجتی

آهوی چندم

قصیده‌واره

چه اعجازی‌ست در چشمش که نازل‌کرده باران را
گلستان می‌کند لبخند‌های او بیابان را

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

غزل