توسل | شعر هیأت

من آمدم کلماتت به من زبان بدهند
زبان سادۀ رفتن به آسمان بدهند

مریم سقلاطونی

بادها از جنوب می‌آیند

غزل

ناگهان پر می‌کشی دریا به دریا می‌روی
آه ای ابر کرامت تا کجاها می‌روی

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

اگر نوبهارم، اگر زمهریرم
اگر آبشارم، اگر آبگیرم

مرتضی امیری‌اسفندقه

کوار

قصیده

چقدر با تو کبوتر، چقدر با تو نگاه
چقدر آینه این‌جا نشسته راه به راه

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

دارد دل ما راه نجاتی دیگر
در مشهد و در قم، عتباتی دیگر

سیدمحمدجواد شرافت

رباعی

اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم

علی پورزمان

مربع‌ترکیب

دلا بكوش كه آیینۀ خدات كنند
به خود بیایی و از دیگران جدات كنند

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل

هنوز می‌شنوم هق‌هق صدایت را
صدای آن نفس درد آشنایت را

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

پس از قرن‌ها فاصله تا علی
نشسته‌ست در خانه تنها، علی

همایون علیدوستی

آینه گردانی

غزل

چرا چون شعله در شولای تن بر خویش پیچانی؟
به آن موجی که از دریا جدا افتاده می‌مانی

جعفر رسول‌زاده

آینه گردانی

غزل

ما عشق تو را به سینه اندوخته‎‌ایم
در آتش عشق، بال و پر سوخته‌ایم

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

رباعی

مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم

مرتضی امیری‌اسفندقه

سیاه‌مستِ سایۀ تاک

قصیده‌واره