فاطمیه | شعر هیأت

مدینه با تو به ماهی دگر، نیاز نداشت
به روشنایی صبح و سحر نیاز نداشت

محمدجواد غفورزاده

سرو باغ محمد

غزل

دلی سوز صدایت را نفهمید
مسلمانی، خدایت را نفهمید

حسین عباس‌پور

لبخندهای نیمه‌جان

دوبیتی

بوی خوش می‌آید اینجا؛ عود و عنبر سوخته؟
یا که بیت‌الله را کاشانه و در سوخته؟

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل

عاشق شده‌ست دانه به دانه هزار بار
دل‌خون و سینه‌چاک و برافروخته «انار»

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

قصیده

باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود

احمد عزیزی

خواب میخک

مثنوی

خبری می‌رسد از راه، خبر نزدیک است
آب و آیینه بیارید سحر نزدیک است

محسن عرب‌خالقی

غزل

آن شب میان هاله‌ای از ابر و دود رفت
روشن‌ترین ستارهٔ صبح وجود رفت

یوسف رحیمی

حماسه‌های فاطمی

غزل

در کوچه، راه خانۀ خود گم نمی‌کنی
از تب پُری، اگرچه تلاطم نمی‌کنی

جواد محمدزمانی

فاطمه زهرا(س) در شعر فارسی

غزل

قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست

سیدرضا مؤید

بهار بی‌خزان

غزل

از آنچه در دو جهان هست بیشتر دارد
فقط خداست که از کار او خبر دارد

مجید تال

قصیده‌واره

ای شمع سینه‌سوختۀ‌ انجمن، علی
تقدیر توست سوختن و ساختن، علی

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

«عشق، سوزان است بسم الله الرحمن الرحیم
هر که خواهان است بسم الله الرحمن الرحیم»

قاسم صرافان

مولای گندم‌گون

غزل