فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | شعر هیأت

خواستم یاری کنم اما در آن غوغا نشد
خواستم من هم بگیرم شال بابا را نشد

قاسم صرافان

بیت‌های بارانی (۲)

غزل

امشب از داغی دوباره چشم ایران روشن است
یوسفی رفته‌ست، آری وضع کنعان، روشن است

میلاد عرفان‌پور

از آخر مجلس

غزل

با نگاه روشنت پلک سحر وا می‌شود
تا تبسم می‌کنی خورشید پیدا می‌شود

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

غزل

خسته‌ام از راه، می‌پرسم خدایا پس کجاست؟
شهر... آن شهری که می گویند:«سُرَّمَن رَءا»ست

اعظم سعادتمند

باران پس از برف

غزل

کربلای عمر هرکس بی‌گمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید

محمود ژولیده

غزل

این همه آیینگی از انعکاس آه کیست؟
چشمه‌ها در رودرود غصۀ جانکاه کیست؟

رضا یزدانی

حاشا

غزل

داستان‌هایی که از شام خراب آورده‌ام
عالمی از صبر خود در اضطراب آورده‌ام

خوشدل تهرانی

فلیرحل معنا

غزل

آنچه از من خواستی با کاروان آورده‌‏ام
یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‌‏ام

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

بارها از سفره‌اش با اینکه نان برداشتند
روز تشییع تنش تیر و کمان برداشتند

حسین عباس‌پور

حداقل

غزل

ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت

کاظم بهمنی

عقیق شکسته

غزل

این سواران کیستند انگار سر می‌آورند
از بیابانِ بلا، گویا خبر می‌آورند

سعید بیابانکی

نامه‌های کوفی

غزل

حضرتِ عباسی آمد شعر، دستانش طلاست
چشم شیطان کور! حالم امشب از آن حال‌هاست!

انسیه‌سادات هاشمی

مرثیه با شکوه

قصیده‌واره