مرثیه | شعر هیأت

هزار حنجره فریاد در گلویش بود
نگاه مضطرب آسمان به سویش بود

محمدعلی سالاری

این حسین کیست؟ (جلد۱)

غزل

ای ز داغِ تو روان، خون دل از دیدۀ حور!
بی‌تو عالم همه ماتمکده تا نفخۀ صور

نیّر تبریزی

این حسین کیست؟ (جلد۱)

غزل

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی
نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

سعید بیابانکی

مثنوی

گر سوخته‌ست بال و پرت فَابکِ لِلحُسِین
گر مانده داغ بر جگرت، فَابکِ لِلحُسِین

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۳)

غزل

شش روز بعد، همهمه پایان گرفته بود
در خاک، حسّ شعله‌وری جان گرفته بود

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

می‌وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
می‌کند انگار خورشیدی ظهور از قتلگاه

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

بادها عطر خوش سیب تنش را بردند
سوختند و خبر سوختنش را بردند

سیدرضا جعفری

سواد آینه

غزل

یکباره میان راه پایش لرزید
مبهوت شد، از بغض صدایش لرزید

سیدمحمدمهدی شفیعی

رواق اشراق

رباعی

مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را
مرهم نهادی آن جگر داغ‌دیده را

پروانه نجاتی

شکستنی‌تر از آنم

غزل

آواز حزین باد، پیغمبر کیست؟
خورشید، چنین سرخ، روایتگر کیست؟

امیر مرادی

سزاوار

رباعی

دیده‌‏ام در کربلای دست تو
عالمی را مبتلای دست تو

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

ای بزرگ خاندان آب‌ها
آشنای مهربان آب‌ها

علی‌اکبر لطیفیان

سه نقطه

غزل