نوزدهم رمضان | شعر هیأت

به مسجد می‌رود یا سمت قربانگاه می‌آید؟
چرا از هر طرف امشب نسیم آه می‌آید؟

فاطمه عارف‌نژاد

غزل

سرچشمۀ فیض، روح ربانی تو
دریای فتوت، دل طوفانی تو

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

چو بر آیینۀ خورشید می‌شد بغض شب پیدا
به نبض سینۀ مهتاب دیدم تاب و تب پیدا

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

دلم از شب‌نشینی‌های زلفش دیر می‌آید
مسیرش پیچ در پیچ است و با تأخیر می‌آید

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

امشب از محراب خون، شوق سفر دارد علی
خلوتی خوش با خدا، شب تا سحر دارد علی

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

غزل

مگر چه کیسه‌ای از نور داشت بر دوشش؟
که وقت دیدن او ماه بود مدهوشش

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل

وضو گرفتم و کردم به رب عشق توکل
زدم به رسم ادب بعد از آن به خواجه تفأل

سیدمحمدجواد میرصفی

قصیده‌واره

رو به زیبایی او چشم تماشاست بلند
سمت بخشندگی‌اش دست تمناست بلند

محمد غفاری

آستانه

غزل

دریای سر نهاده به دامان چاه اوست
مردی که با سکوت خودش غرق گفتگوست

اعظم سعادتمند

غزل

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

فاضل نظری

کتاب

غزل

درخت، جلوۀ هموارۀ بهاران بود
اگرچه هر برگش قصۀ زمستان بود

محمدجواد شاهمرادی

لیالی مجنون

غزل

آن شب که کوفه شاهد ننگی سیاه بود
در گریه آسمان و زمین تا پگاه بود

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل