هشتم محرم | شعر هیأت

آه است به روی لب عالم، آه است
هنگام وداع سخت مهر و ماه است

راضیه مظفری

رباعی

نوخاسته‌ای ز نسل درد آمده است
با گرمی خون و تیغ سرد آمده است

محمدرضا سهرابی‌نژاد

نیلوفرهای مهتابی

رباعی

علی‌اکبر همین که چهرۀ خود را نمایان کرد
خدا خورشید را در هفت پشت ابر پنهان کرد

مرتضی امیری‌اسفندقه

غزل

می‌رود بر لبۀ تیغ قدم بردارد
درد را یک‌تنه از دوش حرم بردارد

جعفر عباسی

به سیما محمد(ص) به سیرت پیمبر

مثنوی

چگونه جمع کند پاره‌های جانش را؟
به خیمه‌ها برساند تن جوانش را

فائزه زرافشان

آشیان آسمان

غزل

هر دل که سوز عشق تکانش نمی‌دهد
حق در حریم قرب، مکانش نمی‌دهد

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

غزل

ای خداجلوه و نبی‌مرآت
مرتضی‌خصلت و حسین‌صفات

غلامرضا سازگار

نخل میثم

ترجیع‌بند

ای که بر روشنای چهرهٔ خود نور پیغمبر سحر داری
نوری از آفتاب روشن‌تر رویی از ماه خوب‌تر داری

سیدمحمدجواد شرافت

خاک باران خورده

غزل

ناگهان قلب حرم وا شد و یک مرد جوان
مثل تیری که رها می‌شود از دست کمان

سیدحمیدرضا برقعی

تحریرهای رود

مثنوی