امام علی علیه‌السلام | شعر هیأت

جبریل گل تبسّم آورد از عرش
راهی غدیر شد خُم آورد از عرش

محمدجواد غفورزاده

از کعبه تا محراب

رباعی

اگر نوبهارم، اگر زمهریرم
اگر آبشارم، اگر آبگیرم

مرتضی امیری‌اسفندقه

کوار

قصیده

شوریده‌‌سری مسافری دلخسته
مانند نماز خود، شکسته بسته...

محمدجواد غفورزاده

سفرنامۀ فرات

رباعی

«هل من مبارز»... نعره دنیا را تکان می‌داد
در خندقی خود کنده، شهر از ترس جان می‌داد

مهدی مردانی

پایین پای ابیات

غزل‌پیوسته

دریای سر نهاده به دامان چاه اوست
مردی که با سکوت خودش غرق گفتگوست

اعظم سعادتمند

غزل

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

فاضل نظری

کتاب

غزل

دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در

محمدحسین بهجتی

آینه گردانی

مثنوی

در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمه‌شبِ نماز تنهاست علی

امید مهدی‌نژاد

پیاده‌ها

رباعی

درخت، جلوۀ هموارۀ بهاران بود
اگرچه هر برگش قصۀ زمستان بود

محمدجواد شاهمرادی

لیالی مجنون

غزل

تق تق...کلون در...کسی از راه می‌رسد
از کوچه‌های خسته و گمراه می‌رسد

مریم سقلاطونی

مرثیه‌خوانی برای باران

غزل

آن شب که کوفه شاهد ننگی سیاه بود
در گریه آسمان و زمین تا پگاه بود

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

مانند تو غریب، زمین و زمان نداشت
انبوه دردهای تو را آسمان نداشت

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل