امام علی علیه‌السلام | شعر هیأت

دشمنان این روزها حرف دو پهلو می‌زنند
دوستانت یک به یک دارند زانو می‌زنند

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

از بدر، از خیبر علی را می‌شناسند
یاران پیغمبر علی را می‌شناسند

محمدحسین ملکیان

نت‌های گریه‌دار

غزل

زیبایی چشمه‌سار در چشمش بود
دلتنگی و انتظار در چشمش بود

محمدجواد غفورزاده

سفرنامۀ فرات

رباعی

ما عشق تو را به سینه اندوخته‎‌ایم
در آتش عشق، بال و پر سوخته‌ایم

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

رباعی

ای خواب به چشمی که نمی‌خفت بیا
ای خنده به غنچه‌ای که نشکفت بیا

علی انسانی

فصل شهادت

رباعی

دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد

محمدعلی مجاهدی

فصل شهادت

غزل

این چشم‌ها به راه تو بیدار مانده است
چشم‌انتظارت از دم افطار مانده است

محسن عرب‌خالقی

فصل شهادت

غزل

تیغی فرود آمد و فرقت شکست آه
فرقت شکست و موی تو در خون نشست آه

سیدمحمدجواد شرافت

فصل شهادت

غزل

آزرده طعم دورى، از یار را چشیده
روى سحر قدم زد با کسوت سپیده

سیدرضا جعفری

صبح شبنم

غزل

آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را
انگار که می‌دید نماز پس از آن را

نغمه مستشارنظامی

در اوج غربت نارنج

غزل

این جزر و مدِ چیست که تا ماه می‌رود؟
دریای درد کیست که در چاه می‌رود؟

قیصر امین‌پور

آینه‌های ناگهان

غزل

یک کوچه غیرت ای قلندر تا علی مانده‌ست
شمشیر بردارد هر آن‌کس با علی مانده‌ست

مهدی جهاندار

عشق سوزان است

غزل