بیست و هفتم رجب | شعر هیأت

إنَّ اللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً
رَحمَةً لِلعالَمين

جمعی از شاعران

سرود ولادتی

شده عالم منور از جلوات محمدی
به جمال جمیل او صلوات محمدی

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

غزل

خط به خط احبار در تورات، سرگردان تو
راهبان‌ هر واژه در انجیل، بی‌سامان تو

سیدعلیرضا شفیعی

غزل

پر می‌کشند تا به هوای تو بال‌ها
گم می‌شوند در افق تو خیال‌ها

جعفر عباسی

سرانجام

غزل

باران می‌آمد با دعای دست‌هایت
در دشت می‌رویید گل از ردّ پایت

فاطمه عارف‌نژاد

غزل

فکر کردند که خورشید مکدر شده است
کوثری دیده و گفتند که ابتر شده است

سعید تاج‌محمدی

غزل

با ریگ‌های رهگذر باد
در خیمه‌های خسته بخوانید

قیصر امین‌پور

محمد(ص) در شعر فارسی

نو (نیمایی)

بخوان به نام شکفتن، بخوان به نام بهار
که باغ پر شود از جلوۀ تمام بهار

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

ترکیب‌بند

عصر تاریکی، عصر ظلمت بود
ظلمت دنیا، بی‌نهایت بود

جمعی از شاعران

سرود ولادتی

راه خوشبختی با تو می‌شه کوتاه
هرکی با تو باشه نمی‌شه گمراه

داود رحیمی

سرود ولادتی

جهان نبود و تو بودی نشانۀ خلقت
همای اوج سعادت به شانۀ خلقت

نغمه مستشارنظامی

در اوج غربت نارنج

ترکیب‌بند

از حرا آمد و آیینه و قرآن آورد
مکتب روشنی ارزنده‌تر از جان آورد

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

قصیده

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

فاضل نظری

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

بهار پنجرۀ رؤیت خداوند است
بهار فصل صمیمیت خداوند است

سعید بیابانکی

به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود

سیدحسن حسینی

جهان را می‌شناسد، لحظۀ غمگین و شادش را
از این رو سخت در آغوش می‌گیرد جوادش را

محمدحسین ملکیان

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

حافظ شیرازی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی