حضرت زینب علیهاالسلام | شعر هیأت

این ساعات آخر، بی‌تابه سکینه
داره این وداع و از خیمه می‌بینه

جمعی از شاعران

بدم الحسین (دفتر دوم)

زمینه

تکیده قامتش و تکیه بر عصا نزده‌ست
همان که غیر خدا را دمی صدا نزده‌ست

فائزه زرافشان

غزل

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده
در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

سعید بیابانکی

غزل

ناگاه دیدم آن شب، در خواب کربلا را
نی‌های خشک‌نای صحرای نینوا را

مرتضی امیری‌اسفندقه

کوار

قصیده‌واره

حال ما در غم عظمای تو دیدن دارد
در غمِ تشنگی‌ات اشک چکیدن دارد

سیدمحمدرضا شرافت

دلشوره کلمات

غزل

شبیه کوه پابرجایم و چون رود سیّالم
به سویت می‌دوم با کودکانی که به دنبالم

اعظم سعادتمند

باران پس از برف

غزل

سرّ نى در نینوا مى‏‌ماند اگر زینب نبود
کربلا، در کربلا مى‏‌ماند اگر زینب نبود

قادر طهماسبی

کاروان شعر عاشورا

غزل

دارد به دل صلابت کوه شکیب را
از لحظه‌ای که بوسه زده زخم سیب را

یوسف رحیمی

حُسن یوسف

غزل

مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را

فاطمه سالاروند

از نو غزل

غزل

سری بر شانۀ هم می‌گذاریم
دل خود را به غم‌ها می‌سپاریم

سیدحبیب نظاری

با ردیف آب

دوبیتی

رفتی و این ماجرا را تا فصل آخر ندیدی
عبّاس من! دیدی امّا مانند خواهر ندیدی

قاسم صرافان

سرنوشت

غزل

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل