شهدا | شعر هیأت

خوشا سری که سرِ دار آبرومند است
به پای مرگ چنین سجده‌ای خوشایند است

محمد رسولی

شهادت‌نامه

غزل

گفتم که: دلت؟ گفت: لبالب ز امید
گفتم: سخنت؟ گفت: شعار توحید

سیدحسن حسینی

هم‌صدا با حلق اسماعیل

رباعی

رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری

حسین عبدی

شلمچه - کربلا

غزل

ز آه سینۀ سوزان ترانه می‌سازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه می‌سازم

امام خامنه‌ای

شلمچه - کربلا

غزل

بالا گرفت شعلۀ طغیان و
آتش گرفت باغچه‌ای، باغی

سیدمحمدمهدی شفیعی

چارپاره

سوخت آن‌سان که ندیدند تنش را حتی
گرد خاکستری پیرهنش را حتی

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

چه شد مگر که زمین و زمان در آتش سوخت
که باغ خاطره‌ها ناگهان در آتش سوخت

سعید بیابانکی

غزل

درختان در آتش، خیابان در آتش
خبر ترسناک است: میدان در آتش

مهدی جهاندار

غزل

دیر آمدم... دیر آمدم... در داشت می‌سوخت
هیأت، میان «وای مادر» داشت می‌سوخت

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

طلوع ناگهان‌ها، زیر آوار
غروب قهرمان‌ها، زیر آوار

میلاد عرفان‌پور

دوبیتی

نه پاره پاره پاره پیکرت را
نه حتّی مشتی از خاکسترت را

سیدحبیب نظاری

شهادت‌نامه

دوبیتی

دیدم به خواب آن آشنا دارد می‌آید
دیدم كه بر دردم دوا، دارد می‌آید

عباس احمدی

شهادت‌نامه

غزل