عاشورا | شعر هیأت

سر زد ز شرق معركه، آن تیغ گرم‌ْسیر
عشق غیور بود و برآمد به نفی غیر

محمدسعید میرزایی

دیروز می‌شوم که بیایی

غزل

تشنهٔ عشقیم، آری، تشنه هم سر می‌دهیم
آبرویی قدر خون خود، به خنجر می‌دهیم

کریم رجب‌زاده

خون تو پایان نداشت

غزل

بر خاکی از اندوه و غربت سر نهاده‌ست
بر نیزهٔ تنهایی خود تکیه داده‌ست

رضا یزدانی

مرثیه با شکوه

غزل

چون دید فراز نی سرش را خورشید
بر خاک تن مطهرّش را خورشید

محمدعلی مجاهدی

کرامت سرخ

رباعی

نازم آن زنده شهیدی که برِ داور خویش
سازد از خونِ گلو تاج و نهد بر سر خویش

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

بهای وصل

غزل

دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو می‌پنداشت

عباس براتی‌پور

ارغوانی‌ها

رباعی

بادها
نوحه‌خوان

عمران صلاحی

ناگاه یک نگاه

نو (نیمایی)

نشسته سایه‌ای از آفتاب بر رویش
به روی شانهٔ طوفان رهاست گیسویش

فاضل نظری

آن‌ها

غزل

حمله‌های موج دیدم، لشکرت آمد به یادم
کشتی صدپاره دیدم، پیکرت آمد به یادم

علی کریمان

مرثیه با شکوه

غزل

به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد
که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد

علی‌محمد مؤدب

خون تو پایان نداشت

غزل

الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم

ژولیده نیشابوری

خون تو پایان نداشت

غزل

آن‌سو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود

ساعد باقری

مرثیۀ سرخ گلو

رباعی