عاشورا | شعر هیأت

یه دنیا غمه این شب آخر
تو آسمون چشمای خواهر

محمدرضا رضایی

بدم الحسین (دفتر اول)

زمزمه

قلم به دست گرفتم که ماجرا بنویسم
غریب‌وار پیامی به آشنا بنویسم

علی انسانی

گلاب و گل

غزل

به یاری تو به میدان کارزار نیاید
جماعتی که به رزق حلال، بار نیاید

میلاد عرفان‌پور

غزل

من در همین شروع غزل، مات مانده‌ام
حیران سرگذشت نفس‌هات مانده‌ام

قربان ولیئی

موسیقی نواحی جان

غزل

ظهر عاشورا زمان دست از جان شستنت
آب‌ها دیگر نیاوردند تاب دیدنت

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

برای من دو چشم تر بگیرید
سراغ از یک دل پرپر بگیرید

سیدحبیب نظاری

با ردیف آب

دوبیتی

شکسته، ارغوانی می‌نویسم
به یاد لاله‌های بی‌سر باغ

سیدحبیب نظاری

با ردیف آب

دوبیتی

دوباره پیرهن از اشک و آه می‌پوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه می‌پوشم

مجتبی احمدی

درختان بی‌تاب

غزل‌مثنوی

از باغ، گل و گلاب را می‌بردند
گل‌های نخورده آب را می‌بردند

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

رباعی

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

تشنه بودم، خواستم لب وا کنم، آبی بنوشم
ناگهان کوه غمی احساس کردم روی دوشم

یوسف رحیمی

مسمّط

هلا! در این کران فقط به حُر، امان نمی‌رسد
که در کنار او به هیچ‌کس زیان نمی‌رسد

سیدمحمدجواد میرصفی

قصیده