مرثیه | شعر هیأت

هنوز داشت نفس می‌کشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود

سیدمحمد بهشتی

غزل

شنیده بود شهادت طنین گامت را
چه خوب داد خدا پاسخ سلامت را

فاطمه سالاروند

غزل

ای کاش غیر غصۀ تو غم نداشتیم
ماهی به غیر ماه محرم نداشتیم

هادی جانفدا

کفشداری یازده

غزل

کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او

سیدرضا مؤید

دیوان مؤید (جلد۲)

قصیده‌واره

چه صبحی؟ چه شامی؟ زمان از تو می‌گفت
چه جغرافیایی؟ جهان از تو می‌گفت

فاطمه عارف‌نژاد

غزل

چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی
که بر انگشتر فضل و شرف همچون نگین هستی

سعید تاج‌محمدی

یک دشت دویدن

غزل

دلی برای سپردن به آن دیار نداشت
برای لحظۀ رفتن دلش قرار نداشت

محمدحسین ملکیان

نت‌های گریه‌دار

غزل

ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل

سیدمحمد رستگار

گریه گل

قصیده

ای قدر تو بر مردم دنیا پنهان
چون گوهر در سینۀ دریا پنهان

سیدرضا مؤید

رباعی

کوچه کوچه نسیم سامرّا
عطر غم از عراق آورده

یوسف رحیمی

غزل

وقتی در خانۀ علی می‌لرزد
دنیا به بهانۀ علی می‌لرزد

مهدی مردانی

مرگ قلابی ماهی‌ها

رباعی

ای «در» تو عجب معرفت آموخته‌ای
یک‌سینه سخن داری و لب دوخته‌ای

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

رباعی