مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

به غیر تو که به تن کرده‌ای تماشا را
ندید چشم کسی ایستاده دریا را

جواد محمدزمانی

دلواپسی‌های اویس

غزل

به یاد دستِ قلم، تا بَرَم به دفتر، دست
به عرض عشق و ارادت، شوم قلم در دست

علی انسانی

گلاب و گل

قصیده

بگو که یک‌شبه مردی شدی برای خودت
و ایستاده‌ای امروز روی پای خودت

هادی جانفدا

کفشداری یازده

غزل

نسیم صبح بگو چشمهٔ گلاب كجاست
صفای آینه و روشنای آب كجاست

محمدجواد غفورزاده

سلام بر حسین

قصیده

«چه کربلاست! که عالم به هوش می‌آید
هنوز نالهٔ زینب به گوش می‌آید»

علی انسانی

گلاب و گل

مثنوی

دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم
رسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم

سیدمحمدجواد شرافت

مرثیه با شکوه

غزل

مسیح، خوانده مرا، وقت امتحان من است
زمان، زمانِ رجزخوانی جوان من است

سیدمحمد بابامیری

بیرقی بر شانه‌های باد

غزل

زهیر باش دلم! تا به کربلا برسی
به کاروان شهیدان نینوا برسی

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

حسین آمد و آزاد از یزیدت كرد
خلاص از قفس وعده و وعیدت كرد

مرتضی امیری‌اسفندقه

کوار

غزل

اگرچه عشق هنوز از سرم نیفتاده
ولی مسیر من و او به هم نیفتاده

مجید تال

گفتن ندارد

غزل

دوباره بوی خوش مشک ناب می‌آید
شمیم توست که با آب و تاب می‌آید

جواد هاشمی

مرثیه با شکوه

غزل

دلی که الفت دیرینه با بلا دارد
همیشه دست در آغوشِ اِبتلا دارد

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل