مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

مرا مبین که چنین آب رفته لبخندم
هنوز غرقهٔ امواج سرد اروندم

علی‌محمد مؤدب

مثنوی

بگو برای من ای شعر از زمانهٔ او
کدام بیت مرا می‌برد به خانهٔ او

اعظم سعادتمند

غزل

چه شد که در افق چشم خود شقایق داشت
مدینه‌ای که شب پیش صبح صادق داشت

جواد محمدزمانی

ترکیب‌بند

صفای اشک به دل‌های بی‌شرر ندهند
به شمع تا نکشد شعله، چشم تر ندهند

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

همیشه خاکی صحن غریب‌ها بد نیست
بقیع، پنجره دارد اگرچه مشهد نیست

محسن ناصحی

راوی باش

غزل

زمین ز بتکده‌ها پُر شده‌ست، ابراهیم!
دوباره دور تفاخر شده‌ست ابراهیم

پروانه نجاتی

بهانه‌ها

غزل

هنوز شوق تو بارانی از غزل دارد
نسیم یک سبد آیینه در بغل دارد

سیدحمیدرضا برقعی

رقعه

غزل

رسید جمعهٔ آخر سلام قدس شریف
سلام قبلهٔ صبر و قیام، قدس شریف

جمعی از شاعران

با عشق تا دمشق

غزل‌مثنوی

امام رو به رهایی عمامه روی زمین
قیامتی شد ـ بعد از اقامه ـ روی زمین

محمدمهدی سیار

بی‌خوابی عمیق

غزل

کنار من، صدف دیده پر گهر نکنید
به پیش چشم یتیمان، پدر پدر نکنید

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

به نسخه نیست نیازی طبیب را ببرید
برای مرگ علی دست بر دعا ببرید

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

غزل

اگرچه زخم به فرقش سه روز منزل داشت
علی جراحت سر را همیشه در دل داشت

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل