کربلا | شعر هیأت

پای زخم آلود من! طاقت بیاور می‌رسی
صبح فردا محضر ارباب بی‌سر می‌رسی

مریم سقلاطونی

زیر ساعت حرم

غزل

آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست

بیدل دهلوی

امام حسین(ع) و عاشورا در شعر فارسی (جلد۲)

رباعی

بر شاهراه آسمان پا می‌گذارم
این کفش‌ها دیگر نمی‌آید به کارم

عباس همتی

فلیرحل معنا

غزل

ما به سوی چشمه از این خشک‌سالی می‌رویم
با گلوی تشنه و با مشک خالی می‌رویم

رضا خورشیدی‌فرد

غزل

تو ای هاتف آسمانی
مرا سوی خود می‌کشانی

علی مؤیدی

نوحه

چقدر ریخته هر گوشه و کنار، غم این‌جا
نشسته روی دو زانو امام، هر قدم این‌جا

محمدحسین ملکیان

تفسیر آه

غزل

عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست

میلاد عرفان‌پور

درباره تو

رباعی

كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست

محمود شاهرخی

این حسین کیست؟ (جلد۲)

غزل

بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

دیوان ریاضی یزدی

قصیده

آخر ای مردم! ما هم عتباتی داریم
کربلایی داریم، آب فراتی داریم

زکریا اخلاقی

تبسم‌های شرقی

غزل

همه از هر کجا باشند از این راه می‌آیند
به سویت ای امین‌الله خلق‌الله می‌آیند

سیدمحمدمهدی شفیعی

مرز ما عشق است

غزل

کاروان رفت و اهلِ آبادی
اشک بودند و راه افتادند

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

چارپاره