کربلا | شعر هیأت

ای شوق پابرهنه که نامت مسافر است
این تاول است در کف پا یا جواهر است

میثم داودی

فلیرحل معنا

غزل

چشم از همه کائنات بستی، ای عشق
در کعبهٔ کربلا نشستی، ای عشق

محمدجواد غفورزاده

سفرنامۀ فرات

رباعی

دوباره شهر پر از شور و شوق و شیدایی‌ست
دوباره حال همه عاشقان تماشایی‌ست

محمد غفاری

فلیرحل معنا

مربع‌ترکیب

هر قدم یک پنجره از شوق واکردی به سویم
می‌توانم از همین جا عطر صحنت را ببویم

محمدجواد الهی‌پور

فلیرحل معنا

غزل

این روزها پر از تبِ مولا کجایی‌ام
اما هنوز کوفه‌ای از بی‌وفایی‌ام

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

ابوالقاسم حسینجانی

جغرافیای رازها

غزل

وقتی که با عشق و عطش یاد خدا کردی
احرام حج بستی و عزم کربلا کردی

مهدی مردانی

پایین پای ابیات

غزل

چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشک‌های بی‌صدا گفتم حسین

علی ذوالقدر

فلیرحل معنا

غزل

از خدا آمده‌ام تا به خدا برگردم
پس چرا از سفر کرب‌وبلا برگردم

مجید تال

گفتن ندارد

غزل

«چه کربلاست! که عالم به هوش می‌آید
هنوز نالهٔ زینب به گوش می‌آید»

علی انسانی

گلاب و گل

مثنوی

ابتدای کربلا مدینه نیست
ابتدای کربلا غدیر بود

علیرضا قزوه

عشق علیه‌السلام

غزل