کربلا | شعر هیأت

ای نسیم صبحدم که از کنار ما عبور می‌کنی
زودتر اگر رسیدی و

سیدمهدی موسوی

سفرنامه با صاد

نو (نیمایی)

منِ شکسته منِ بی‌قرار در اتوبوس
گریستم همهٔ جاده را اتوبان را

سیدحمیدرضا برقعی

تحریرهای رود

قطعه

دیدیم جهان بی‌تو به بن بست رسید
هر قطره به موج‌ها که پیوست رسید

زهرا سپه‌کار

فلیرحل معنا

رباعی

هوا پر شد از عطر نام حسین
به قربان عطر پراکنده‌اش

ناصر حامدی

فلیرحل معنا

چارپاره

این محبّت آسمانی است یا زمینی است؟
این کشش فقط خیالی است یا یقینی است؟

مهدی جهاندار

فلیرحل معنا

غزل

باز هم آب بهانه شد و یادت کردم
یادت افتادم و با گریه عبادت کردم

محمد غفاری

آستانه

مربع‌ترکیب

سخنی ز کرب‌وبلا بگو، نفسی از آنچه که دیده‌ای
دو سه بیت تازه و تر بخوان، که چه دیده‌ای، چه شنید…

محمدجواد شاهمرادی

فلیرحل معنا

غزل

به نینوای حسین از «شفق» سلام برید
سلامِ خسته‌دلی را به آن امام برید

محمدجواد غفورزاده

فلیرحل معنا

غزل

پل، بهانه‌ای معلّق است
تا به اتّفاق هم از آن گذر کنیم

سیدمهدی موسوی

سفرنامه با صاد

نو (نیمایی)

زود بیدار شدم تا سرِ ساعت برسم
باید این‌بار به غوغای قیامت برسم

محمدمهدی سیار

رودخوانی

غزل

نگاه می‌کنم از آینه خیابان را
و ناگزیری باران و راهبندان را

حسن بیاتانی

از دوشنبه تا جمعه

غزل

دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم

مجتبی احمدی

درختان بی‌تاب

غزل