امام علی علیه‌السلام | شعر هیأت

«فاش می‌گویم و از گفتۀ خود دلشادم»
من غلام علی‌ام از دو جهان آزادم

محمد میرزایی‌بازرگانی

غزل

خورشید بر مسیر سفر بست راه را
در دست خود گرفت سپس دست ماه را

افشین علا

قصیده

ای طالب معرفت! «ولی» را بشناس
آن جان ز عشق مُنجلی را بشناس

رضا اسماعیلی

رباعی

دیدند که کوهِ آرزوشان، کاه است
صحبت سر یک مردِ عدالت‌خواه است

محمدحسین ملکیان

تا همیشه غدیر

رباعی

ای نام تو از صبح ازل زمزمۀ رود
ای زمزم جاری شده در مصحف داود

قربان ولیئی

غزل

هر کس که رفته از راه برگشته
هر کس جا مونده می‌رسه از راه

جمعی از شاعران

سرود ولادتی

یاد تو آیینه و نام تو نور
ذکر تو خیر است و کلام تو نور

سیدمحمدجواد شرافت

مثنوی

باید صلوات‌ها جلی ختم شود
همواره به ذکر عملی ختم شود

سیدمهدی موسوی

رباعی

ماه، ماه روزه است
روز، روز ضربت است

افشین علا

چارپاره

چه حرف‌های زلالی که رودهای روانند
چه نورها، چه سخن‌ها که با تو در جریانند

فائزه زرافشان

غزل

مگر اندوه شب‌های علی را چاه می‌فهمد؟
کجا درد دل آیینه‌ها را آه می‌فهمد؟

علی‌اصغر شیری

غزل‌مثنوی

تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی
منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی

قربان ولیئی

غزل