فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن | شعر هیأت

می‌روی دریا دل من! دست خالی برنگردی
از میان دردها با بی‌خیالی برنگردی

حسن زرنقی

غزل

از خودم می‌پرسم آیا می‌شود او را ببینم؟
آن غریب آشنا را می‌شود آیا ببینم؟

سیدعلیرضا شفیعی

دو راهی

غزل

از قضا ما را خدا از اهل ایمان می‌نویسد
ما أطیعوالله می‌دانیم، قرآن می‌نویسد

محسن ناصحی

غزل

سبز همچون سرو حتی در زمستان ایستادم
کوهم و محکم میان باد و طوفان ایستادم

سعید تاج‌محمدی

دقایق

غزل

گرد و خاکی کردی و بنشین که طوفان را ‏ببینی
وقت آن شد قدرت خون شهیدان را ببینی

محمدحسین ملکیان

حدود ساعت یک

غزل

زینب صُغراست او؟ یا مادر کلثوم بوده؟
یا خطوط درهم تاریخ نامفهوم بوده؟

مهدی جهاندار

بانوان آسمانی

غزل

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده
در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

سعید بیابانکی

غزل

عاشق آن صخره‌هایم، ماه را هم دوست دارم
کفش‌هایم کو؟ که من این راه را هم دوست دارم

علیرضا قزوه

صبح بنارس

غزل

کیست این آوای کوهستانی داوود با او
هُرم صدها دشت با او، لطف صدها رود با او

سعید بیابانکی

جامه‌دران

غزل

باز در سوگ عزیزی اشک‌ها همرنگ خون شد
وسعت محراب چون باغ شقایق لاله‌گون شد

زکریا اخلاقی

تبسم‌های شرقی

غزل

کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بی‌محابا ایستاده؟

محمدعلی مجاهدی

ایستاده باید مرد

غزل

در میان جامعه از آه خود با ماه گفتم
أیها الهادی النقی؛ یابن رسول الله گفتم

رضا خورشیدی‌فرد

غزل