فرازی از شعر | شعر هیأت

ماه صفر رسید و افق رنگ دیگر است
عالم سیاه‌پوش به سوگ سه سرور است

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

دیوان ریاضی یزدی

قصیده

می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است

علیرضا قزوه

با کاروان نیزه

ترکیب‌بند

می‌گریم از غمی که فزون‌تر ز عالَم است
گر نعره برکشم ز گلوی فلک، کم است

سیدعلی موسوی‌گرمارودی

آغاز روشنایی آیینه

ترکیب‌بند

ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار

غلامرضا سازگار

از صیام تا قیام (۳)

قصیده

مدینه آن‌چه که می‌پرسم از تو، راست بگو
کجاست تربت زهرا؟ بگو کجاست؟ بگو

غلامرضا سازگار

نخل میثم

ترکیب‌بند

من زائر نگاه توام از دیار دور
آن ذره‌ام که آمده تا پیشگاه نور

سیدمحمدرضا شرافت

غزل‌مثنوی

به نام آن‌که مستغنی‌ست بالذّات
«بَدیعُ الاَرض» و «خلّاقُ السماوات»

نظام استرآبادی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

مثنوی

الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز

وحشی بافقی

دیوان وحشی بافقی

مثنوی

یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا

فیضی دکنی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

قصیده

الهی به مستان میخانه‌ات
به عقل‌آفرینان دیوانه‌ات

رضی‌الدین آرتیمانی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

مثنوی

چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی

هاتف اصفهانی

سیری در قلمرو شعر توحیدی

ترجیع‌بند

حمد سزاوارِ آن خدای توانا
کآمده حمدش ورای مُدرِک دانا

فؤاد کرمانی

شمع جمع

قصیده