فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | شعر هیأت

مهر خوبان دل و دین از همه بی‌پروا برد
رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد

علامه طباطبایی

غزل

این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم

صغیر اصفهانی

از سنگ ناله خیزد

قصیده

چون که در قبله‌گه راز، شب تار آیی
شمع خلوتگه محراب به پندار آیی

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل

این گلِ تر ز چه باغی‌ست که لب خشکیده‌ست؟
نو شکفته‌ست و به هر غنچه لبش خندیده‌ست

علی انسانی

دل سنگ آب شد

غزل

روز و شب در دل دریایى خود غم داریم
اشک، ارثى‌ست که از حضرت آدم داریم

محمد میرزایی‌بازرگانی

مرثیه با شکوه

غزل

ناگهان صومعه لرزید از آن دقّ‌ الباب
اهل آبادی تثلیث پریدند از خواب

سیدحمیدرضا برقعی

تحیّر

مثنوی

می‌رسد قصه به آن جا که علی دل تنگ است
می‌فروشد زرهی را که رفیق جنگ است

سیدحمیدرضا برقعی

تحیّر

مثنوی

عاشقان را سر شوريده به پيكر عجب است
دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است!

جودی خراسانی

خون تو پایان نداشت

غزل

ذكر پابوس شما از لب باران می‌ریخت
ابر هم زير قدم‌های شما جان می‌ريخت

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

گرچه با کوه گران‌سنگ گناه آمده‌ایم
لیک چون سنگ نشان بر سر راه آمده‌ایم

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

غزل

ای هلالی که تماشای رخت دلخواه است
هله ای ماه! خدای من و تو الله است

جمعی از شاعران

ای نشسته صف اول

مثنوی

گر به اخلاص، رخ خود به زمین سایی صبح
روشن از خانه چو خورشید برون آیی صبح

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

غزل