فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | شعر هیأت

کیست او؟ نیست کسی در دو جهان مانندش
ابر و باد و مه و خورشید و فلک در بندش

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

نور با آینه وقتی متقابل باشد
ذره کوچک‌تر از آن است که حائل باشد

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست

یوسف رحیمی

نود و پنج روز باران

غزل

بی‌تو یافاطمه با محنت دنیا چه کنم؟
وای، با این‌همه غم، بی‌کس و تنها چه کنم...

حبیب چایچیان

ای اشک‌ها بریزید

غزل

من که از سایۀ اندوه، حذر می‌کردم
رنگ غم داشت به هرجا كه نظر مى‌كردم

محمدجواد غفورزاده

یاس یاسین

غزل

ای ز دیدار رخت جان پیمبر روشن
دیدۀ حق‌نگر ساقی کوثر روشن

حمید سبزواری

آینۀ صبر

ترجیع‌بند

خانۀ فاطمه آن روز تماشایی بود
که فضا جلوه‌گر از آیت زیبایی بود

سیدرضا مؤید

جلوه‌های رسالت

قصیده

سوخت آن‌سان که ندیدند تنش را حتی
گرد خاکستری پیرهنش را حتی

محمدعلی مجاهدی

گلنفسی‌ها

غزل

باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است

سیدحمیدرضا برقعی

محفل شاعران آیینی

مثنوی

...و به همراه همان ابر که باران آورد
مهربانی خدا در زد و مهمان آورد

سیدحمیدرضا برقعی

مربع‌ترکیب

نتوان گفت که این قافله وا‌ می‌ماند
خسته و خُفته از این خیل جدا می‌ماند

محمدعلی بهمنی

غزل زندگی کنیم

غزل

کاش از جنس جنون، بال و پری بود مرا
مثل سیمرغ از این‌جا سفری بود مرا

ایوب پرندآور

گزیدۀ شعر جنگ و دفاع مقدس

غزل