مرثیه | شعر هیأت

سخن از ظلمت و مظلومیت آمد به میان
شهر بیداد رسیده‌ست به اوج خفقان

عباس همتی

قصیده‌واره

سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم

یوسف رحیمی

نورٌ علی نور

غزل‌مثنوی

ای مرهم زخم دل و غم‌خوار پدر!
هم غم‌خور مادری و هم یار پدر

سیدرضا مؤید

باران نور

رباعی

کمتر کسی‌ست در غم من، انجمن کند
از من سخن بیاورد، از من سخن کند

جواد هاشمی

غزل

تمام همهمه‌ها غرق در سکوت شدند
خروش گریۀ او شهر را تکان می‌داد

محمدمهدی خانمحمدی

هیاهو

قطعه

زنی از خاک، ‌از خورشید، از دریا،‌ قدیمی‌تر
زنی از هاجر و آسیه و حوا قدیمی‌تر

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

مربع‌ترکیب

رُخت فروغ خداوند دادگر دارد
قَدت نشان ز قیام پیامبر دارد

غلامرضا سازگار

نخل میثم

قصیده

شب را خدا ز شرم نگاه تو آفرید
خورشید را ز شعلۀ آه تو آفرید

علیرضا قزوه

سورۀ انگور

ترکیب‌بند

توان واژه کجا و مدیح گفتن او؟
قلم، قناری گنگی‌ست در سرودن او

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

غزل

اگرچه مادر تو، دختر پیمبر نیست
کسی حسینِ علی را چنین برادر نیست

مرتضی امیری‌اسفندقه

کوار

غزل

زنی شبیه خودش عاشق، زنی شبیه خودش مادر
سپرده بر صف آیینه دوباره آینه‌ای دیگر

نغمه مستشارنظامی

۱۴۲۰ سال پس از تو

غزل

دوباره گفتم: دیگر سفارشت نکنم
دوباره گفتم: جان تو و حسین، پسر!

محمدمهدی سیار

رودخوانی

چارپاره