مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | شعر هیأت

ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق می‌کند آخر، که چند سالش بود

امید مهدی‌نژاد

برای عرض تولّا

غزل

قرار بود که عمری قرار هم باشیم
که بی‌قرار هم و غمگسار هم باشیم

محمدمهدی سیار

رودخوانی

غزل

گلی که عالم از او تازه بود، پرپر شد
یگانه کوکب باغ وجود، پرپر شد

زکریا اخلاقی

سرو باغ محمد

غزل

چو آفتاب رخت را غبار ابر گرفت
شکوه نام علی غربتی ستبر گرفت

سیدمهدی حسینی

سرو باغ محمد

غزل

سلام فاطمه، ای جلوۀ شکیبایی
که نور حُسن تو جان می‌دهد به زیبایی

سیدرضا مؤید

باران نور

غزل

مگر یتیم نبودی خدا پناهت داد
خدا که در حرم امن خویش راهت داد

مرتضی امیری‌اسفندقه

سیاه‌مستِ سایۀ تاک

قصیده‌واره

ﮔﻠﻮﯼ ﺑﺎﺩﯾﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺸﻨﻪ‌ﺗﺮ ﻣﯽﮔﺸﺖ
ﭼﻮ ﺗﺎﻭﻟﯽ ﺯ ﻋﻄﺶ، ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺏ ﺑﺮﻣﯽ‌ﮔﺸﺖ

غلامرضا شکوهی

سرمه در چشم غزل

مثنوی

شبیه آینه هستیم در برابر هم
که نیستیم خوش از چهرهٔ مکدر هم

محمدحسین ملکیان

شعر وحدت اسلامی

غزل

بر آستان درِ او، کسی که راهش هست
قبول و منزلت آفتاب و ماهش هست

اوحدی مراغه‌ای

دیوان اوحدی مراغه‌ای

غزل

سرم خزینۀ خوف است و دل سفینۀ بیم
ز کردۀ خود و اندیشۀ عذاب الیم

اوحدی مراغه‌ای

دیوان اوحدی مراغه‌ای

غزل

دلم جواب بَلی می‌دهد صلای تو را
صلا بزن که به جان می‌خرم بلای تو را...

سیدمحمدحسین شهریار

دیوان شهریار

غزل