مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | شعر هیأت

از فرّ مقدم شه دین، ختم اوصیا
آفاق، با بَها شد و ایّام، با صفا

میرزا محمدنصیر (طرب) اصفهانی

خوشه‌های طلایی

قصیده

روی تو را ز چشمۀ نور آفریده‌اند
لعل تو از شراب طهور آفریده‌اند

محمدعلی مجاهدی

خوشه‌های طلایی

غزل

مردم دهند نسبت رویت بر آفتاب
اما ز بخت خود نکند باور آفتاب

سیدرضا مؤید

نغمه‌های ولایت

غزل

وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست

حیدر منصوری

ابری شبیه دوری تو

غزل

دستی كه طرح چشم تو را مست می‌كشید
صد آسمان ستاره از آن دست می‌كشید

حسین دارند

آینه در کربلاست

غزل

بسیار بار آب گذر کرد از سرش
شیراز ماند و چشمۀ الله اکبرش

علیرضا قزوه

قصیده

زندان تیره از نفسش روشنا شده
صد یاکریم گاه قنوتش رها شده

علی‌محمد مؤدب

غزل

پیراهن سپید ستاره سیاه بود
تابوت شب روان و بر آن نعش ماه بود

مهدی زارعی

آسمان به روایت پرنده بی‌پر

غزل‌پیوسته

پشت غزل شکست و قلم شد عصای او
هر جا که رفت، رفت قلم پا به پای او...

مهدی زارعی

آسمان به روایت پرنده بی‌پر

غزل

مولای ما نمونۀ دیگر نداشته‌ست
اعجاز خلقت است و برابر نداشته‌ست

سیدحمیدرضا برقعی

طوفان واژه‌ها

غزل

سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود

محمدعلی علمی

غزل

دریا بدون ماه تلاطم نمی‌کند
تا نور توست، راه کسی گم نمی‌کند

امیرحسین مؤمنی

راوی بیت‌های بارانی

ترکیب‌بند