تعریض | شعر هیأت

گریه کن لؤلؤ و مرجان، که هوا دم کرده
چاهِ کوفه عطشِ چشمۀ زمزم کرده

مبین اردستانی

غزل

سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است

محمدحسین انصاری‎‌نژاد

باغ سحرخیز

غزل

هم‌نوا بود با چکاچک من
غرّش آسمان و هوهوی باد

سیدمحمدجواد میرصفی

برادرانه

چارپاره

نمی‌شد خالی از عَمّارها دور و برت، ای کاش
یلی همتای اَشتر داشتی در لشکرت، ای کاش

حسین عباس‌پور

غزل

اینجا که بال چلچله را سنگ می‌زنند
ماهِ اسیر سلسله را سنگ می‌زنند

محمدجواد غفورزاده

این حسین کیست؟ (جلد۳)

غزل

مدینه، بصره، کوفه، شام، حتی مکه خوابیده‌ست
نشانی نیست از اسلام و هر چه هست پوسیده‌ست

جعفر عباسی

سرانجام

غزل

ای ز داغِ تو روان، خون دل از دیدۀ حور!
بی‌تو عالم همه ماتمکده تا نفخۀ صور

نیّر تبریزی

این حسین کیست؟ (جلد۱)

غزل

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی
نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری

سعید بیابانکی

مثنوی

دریا کشید نعره، صدا زد: مرا بنوش
غیرت نهیب زد که به دریا بگو: خموش

غلامرضا سازگار

غزل

ای تیر مرا به آرزویم برسان
یعنی به برادر و عمویم برسان

سیدمهدی حسینی

رباعی

تیر كمتر بزنید از پی صیدِ بالش
چشمِ مرغانِ حرم می‌دود از دنبالش

جواد محمدزمانی

دلواپسی‌های اویس

غزل

توفان خون ز چشم جهان جوش می‌زند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش می‌زند!

حزین لاهیجی

دیوان حزین لاهیجی

ترکیب‌بند