امام رضا علیه‌السلام | شعر هیأت

ماه مدینه رو سوی ایران می‌آورد؟
یا آفتاب رو به خراسان می‌آورد؟

عباس شاه‌زیدی

به کسی دل باخته‌ام

غزل

قندیل و شمعدان و چراغان
آیینه و بلور و کبوتر

سعید بیابانکی

سنگچین

چارپاره

این آفتاب مشرقی بی‌کسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را

محمدمهدی سیار

بی‌خوابی عمیق

غزل

«اُدخُلوها بِسَلامٍ آمِنین»... در باز شد
از میان جمعیت راهی به این سر باز شد

محمدحسین ملکیان

جمع مُکسّر

غزل

رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...

محمود حبیبی کسبی

قصیده

کعبۀ اهل ولاست صحن و سرای رضا
شهر خراسان بُوَد کرب‌وبلای رضا

غلامرضا سازگار

غزل

رسید و گرد راهش کهکشان‌ها را چراغان کرد
قدم برداشت، نیشابور را فیروزه باران کرد

فائزه زرافشان

آشیان آسمان

غزل

چنان گنجشک می‌سایم سرم را روی ایوانت
که تا یک‌لحظه بالم حس کند گرمای دستانت

مریم سقلاطونی

بادها از جنوب می‌آیند

غزل

آخر ماه صفر، اول ماتم شده است
دیده‌ها پر گهر و سینه پر از غم شده است

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

قصیده‌واره

یا بر سر زانو بگذارید سرم را
یا آن‌که بخوانید به بالین، پسرم را

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

یک لحظه به فکر هستی خویش نبود
دنیاطلب و عافیت‌اندیش نبود

محمدجواد غفورزاده

پنجره فولاد

رباعی

سلطان ابوالحسن، علی موسی، آن‌که هست
گلْ‌میخِ آستانهٔ او ماه و آفتاب

صائب تبریزی

کلیات صائب تبریزی

قصیده