توسل | شعر هیأت

دل من باز گرفته به حرم می‌آید
درد دل‌هاست که از چشم ترم می‌آید

سیدمحمدرضا شرافت

غزل

دل شکسته...تن خسته، آمد از در ساعت
سلام داد و کمی مکث کرد باز به عادت

محمدجواد الهی‌پور

غزل

همسایه، سایه‌ات به سرم مستدام باد
لطفت همیشه زخم مرا التیام داد

سیدحمیدرضا برقعی

طوفان واژه‌ها

غزل‌مثنوی

خسته‌ام از راه، می‌پرسم خدایا پس کجاست؟
شهر... آن شهری که می گویند:«سُرَّمَن رَءا»ست

اعظم سعادتمند

باران پس از برف

غزل

تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید

سیدرضا مؤید

سفینه‌های نور

غزل

می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم

مصطفی محدثی

سُکرِ سماع

چارپاره

کربلای عمر هرکس بی‌گمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید

محمود ژولیده

غزل

این اشک رهایت از دل خاک کند
بالت بدهد راهی افلاک کند

محمدجواد غفورزاده

فلیرحل معنا

رباعی

هر قدم یک پنجره از شوق واکردی به سویم
می‌توانم از همین جا عطر صحنت را ببویم

محمدجواد الهی‌پور

فلیرحل معنا

غزل

این سر شب‌زده، ای کاش به سامان برسد
قصۀ هجر من و ماه به پایان برسد

محمدعلی بیابانی

ایها العزیز

غزل

یکی ز خیل شهیدان گوشهٔ چمنش
سلام ما برساند به صبح پیرهنش

علیرضا قزوه

صبح بنارس

غزل

امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری

سیدحبیب نظاری

از این دست

دوبیتی