سیزدهم رجب | شعر هیأت

ای طالب معرفت! «ولی» را بشناس
آن جان ز عشق مُنجلی را بشناس

رضا اسماعیلی

رباعی

تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی
منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی

قربان ولیئی

غزل

چشم وا کردی و آغوش خدا جای تو شد
کعبه لبخند به لب، محو تماشای تو شد

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

تقلیدِ هلال ماه از «ع» علی‌ست
بر گردن خورشید فقط دِین علی‌ست

سعید مبشر

رباعی

بر روی دوشت کیسه کیسه کهکشان بود
منظومه‌هایی مملو از خرما و نان بود

عباس همتی

غزل

آمدم باز کنم چشم پر از باران را
و به عطر نجف آغشته نمایم جان را

محمد غفاری

غزل

چه بود ذکر عارفان؟ علی علی علی علی
چه بود روشنای جان؟ علی علی علی علی

حسن صنوبری

غزل

برای حلقۀ انگشتر گیتی نگین باشد
نجف باید که دُرّ آسمان‌ها و زمین باشد

علیرضا الیاسی

اربعین مداری

غزل

صاحب اسرار «سُبْحانَ الّذي أَسْرى‏» علی‌ست...
بین آیات الهی، آیت کبری علی‌ست

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

قصیده‌واره

دارد از جایی بشارت‌های پنهان می‌دهد
بیشتر نهج البلاغه بوی قرآن می‌دهد

عباس شاه‌زیدی

غزل

مولای ما نمونۀ دیگر نداشته‌ست
اعجاز خلقت است و برابر نداشته‌ست

سیدحمیدرضا برقعی

طوفان واژه‌ها

غزل

گویند حریم کعبه، در داشته است
از «سیزده رجب» خبر داشته است

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

رباعی