سیزدهم رجب | شعر هیأت

چشم وا کردی و آغوش خدا جای تو شد
کعبه لبخند به لب، محو تماشای تو شد

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

تقلیدِ هلال ماه از «ع» علی‌ست
بر گردن خورشید فقط دِین علی‌ست

سعید مبشر

رباعی

بر روی دوشت کیسه کیسه کهکشان بود
منظومه‌هایی مملو از خرما و نان بود

عباس همتی

غزل

آمدم باز کنم چشم پر از باران را
و به عطر نجف آغشته نمایم جان را

محمد غفاری

غزل

چه بود ذکر عارفان؟ علی علی علی علی
چه بود روشنای جان؟ علی علی علی علی

حسن صنوبری

غزل

صاحب اسرار «سُبْحانَ الّذي أَسْرى‏» علی‌ست...
بین آیات الهی، آیت کبری علی‌ست

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

قصیده‌واره

مولای ما نمونۀ دیگر نداشته‌ست
اعجاز خلقت است و برابر نداشته‌ست

سیدحمیدرضا برقعی

السلام علیک یا ساقی

غزل

گویند حریم کعبه، در داشته است
از «سیزده رجب» خبر داشته است

محمدجواد غفورزاده

خورشید کعبه

رباعی

لب باز کردی تا بگویی اَوّلینی
آری نخستین پیرو حبل‌المتینی

علی گلی حسین‌آبادی

غزل

چه بنویسم؟ که شعرم باب میلم در نمی‌آید
دلم می‌خواهد اما آه... از من برنمی‌آید

محمد میرزایی‌بازرگانی

غزل‌مثنوی

دریا بدون ماه تلاطم نمی‌کند
تا نور توست، راه کسی گم نمی‌کند

امیرحسین مؤمنی

راوی بیت‌های بارانی

ترکیب‌بند

عمری‌ست گفته‌ایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»

محمود حبیبی کسبی

قصیده

کیست این زن...

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده
در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

کیست این زن، اینکه با تیغ زبان آتشینش
روبه‌روی صاحبان سبحه و زر ایستاده

گرچه از دشمن فراوان زخم خورده داغ دیده
مثل کوهی باز هم الله‌اکبر، ایستاده

گاه بالای سر سرهای بی‌تن گریه کرده
گاه بالای سرِ تن‌های بی‌سر ایستاده

در کلامش خشم و آرامش تو گویی تواَمانند
آری آری آن طرف انگار حیدر ایستاده

کیست این زن، زینب کبراست یا زهرای ثانی
این‌که در این مسجد بی‌بام و بی‌در ایستاده

زن مگو، بنت‌الجلال اخت‌الوقاری آسمانی
مثل کوه محکمی پشت برادر ایستاده

با وجود آن همه زخم زبان از اهل کوفه
راست‌قامت عین عباس دلاور ایستاده

خم به ابرویش نیامد از ملامت‌های دشمن
بر سر حکم الهی چون پیمبر ایستاده

کیست این زن، این‌که چون سروی میان آتش و دود
با وجود آن همه داغ مکرر ایستاده

شام، تاریک است و خیل کوفیان در شب شناور
زینب اما مثل ماهی روی منبر ایستاده

زینب است این دختر حیدر که از مردان عالم
آری آری، یک سر و گردن فراتر ایستاده

پرچم شاه شهیدان تا ابد بالاست بالا
بر سر پیمان خود تا صبح محشر ایستاده

سعید بیابانکی

چشم وا کردی و آغوش خدا جای تو شد
کعبه لبخند به لب، محو تماشای تو شد

علی گلی حسین‌آبادی

آید نسیم از ره و مُشک تر آوَرَد
عطر بهار از دمِ جان‌پرور آوَرَد

محمدجواد غفورزاده

ای آن‌که حدیث تو شنفتن دارد
گل با رخ خوب تو شکفتن دارد

محمدجواد غفورزاده

سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است

حسین عبدی

خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست

رضا حاج‌حسینی

بگو چرا نشد امسال زائرت باشم
قدم به جاده گذارم، مسافرت باشم

مهدی جهاندار

در این کشتی درآ، پا در رکاب ماست دریاها
مترس از موج، بسم الله مجراها و مُرساها

محمدمهدی سیار

به رغم سیلی امواج، صخره‌وار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!

سجاد سامانی

بهار پنجرۀ رؤیت خداوند است
بهار فصل صمیمیت خداوند است

سعید بیابانکی

بخوان هشتمین جلوۀ ربنا را
امام قدر را امیر قضا را

سیدمحمدجواد شرافت

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

سیدحمیدرضا برقعی

فردا که بر فراز نِی افتد گذارمان
حیرت‌‏فزای طور شود جلوه‌‏زارمان

محمدعلی مجاهدی

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی